ابهامزدایی از شبهات جوان امروز ویژگی مثبت سریال خانه امن بود/ این سریال با پرهیز از کلیشههای تکراری در جذب مخاطب موفق بود
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۰۴۳۹۵
انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده شریعتی طی نامهای خطاب به صداو سیما به سریال خانه امن واکنش نشان داد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، متن نامه به شرح زیر است:بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای علی عسکری رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی
سلام علیکم.
ایام سخت و سنگین بیماری کرونا جامعه را در بر گرفته و همه آحاد نیازمند برنامههای تسلا بخش روح و به فرموده امام راحل آموزشی فراگیر، در عین حال نو بارنگ تربیتی و در جهت موازین اصلی انقلاب اسلامی ایران هستند.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قطع به یقین در تمام مقاطع زمانی و بالاخص این برههی حساس، از شما به عنوان سکاندار این رسانهی مردمی مهم انتظار میرود، که هر چه بیشتر به این امر خطیر اهتمام داشته و پاسبان خونهای پاک شهدای این مرز و بوم باشید.
اما تأسف آور است که رسانهی مردمی جمهوری اسلامی ایران گاهاً نه در جهت اهداف و موازین انقلاب، بلکه بر لَه آن حرکت میکند. حال اینکه بسیاری از رسانههای معاند داخلی و خارجی در جهت ریل گذاری ناصحیحِ سبک زندگی خانوادهها به عنوان کوچکترین عنصر بنیادین جامعه در حرکت هستند.
نقش رسانهی ملی در مقابله با این هجمه ها، باید در ابتدا آسیب شناسی مشکلات اجتماع، ارائه راهکارهای نو و سپس تولید محتوا متناسب با فرهنگهای رنگارنگ از اقلیم هفتگانه ایران باشد.
بایسته است در این زمینه با دعوت و تشکیل اتاق فکر از خبرگان دغدغهمند فرهنگی و اجتماعی، اقدام به تولید برنامههایی فاخر و هدفمند نمود.
نا گفته نماند در روزهای گذشته سریال «خانه امن» از شبکه ۱ صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد و پرونده فصل اول آن بسته شد، این سریال با تمام نقدهای وارده به آن مانند کند شدن روند فیلم در برخی از قسمت ها، نقاط قوت قابل توجهی هم داشت که قابل تقدیر است، برای مثال در عین همه جانبه بودن انسجام را نیز حفظ کرده بود؛ از یک سو به مسائل اقتصادی پرداخته بود و از سوی دیگر به مسئله فرهنگی فرار مغزها گذری پرمعنا زده بود و از سوی سوم تحلیلی تقریبا درست از مسائل سیاسی روز جامعه ارائه داده بود، ضمن آنکه تصویری زیبا از تلاشهای بی وقفه و از خودگذشتگی نیروهای امنیتی به نمایش گذاشته بود.
همچنین این سریال بر خلاف اغلب سریالهای موجود تا حد خوبی از پرداختن به کلیشههای تکراری اجتناب کرده بود و همین مسئله عاملی جهت افزایش بی نظیر مخاطبان این سریال شد و در این اثر به بسیاری از ابهامات جوان امروز نیز به طرز خلاقانهای پاسخ داده بود؛ از جمله این ابهامات توهم توطئه داشتن است که به خوبی نشان داده شد که این تفکر، توهم نیست و دشمنان ایران همگی از آمریکا و اسرائیل تا داعش و مجاهدین خلق، دست بر دست یکدیگر داده اند و سعی در نا امن کردن خانه امن ما دارند. ضمن اینکه در حین پاسخ دادن به این شبهه چهره واقعی این دشمنان خبیث را هم به تصویر کشیده بود نکته مهمی هم که وجود دارد این است که امروز یکی از معضلات ما عدم ارائه قهرمان به جامعه است، اما این سریال به این نکته نیز توجه داشت و تا حد خوبی توانست الگوهایی هر چند ساده، اما موفق را نشان دهد، الگوهایی که نه تنها در جامعه که در زندگی شخصی و خانوادگی خود نیز موفق بودند. همچنین این فیلم از سربازان گمنام امام زمان (عج) و شهدای این راه و سردار شهید حاج قاسم سلیمانی یاد کرد و روایتگر گوشهای از زحمات شبانه روزی نیروهای امنیتی بود.
حال سوالی که بعد از تماشای این سریال برای مخاطب پیش میآید این است که چرا صدا و سیما که نشان داد توانایی ساخت چنین سریالهایی دارد، در تولید آثارهای مشابه کم کاری میکند و تا این اندازه با کمبود اینگونه آثار مواجه هستیم؟
چرا هیچ گاه ساخت این گونه آثار که سطح بالایی هم داشته باشند در اولویت نبوده است؟
در انتها مجدداً یادآوری میکنیم که صدا و سیما مهمترین ابزار آگاهی بخشی، فرهنگ سازی، هدایت افکار، آموزش و ... است و مهمتر از همه میتواند با استفاده از ابزارهای متنوعی که در اختیار دارد به مردم سالاری دینی تحقق ببخشد؛ اما متاسفانه گویی مسئولین مربوطه از اهمیت تصمیمات و رویکردهای خود در این نهاد اثربخش غافل هستند.
شکی نیست که جامعه امروز نیازمند آن است که محتواهای غنی و مخاطب پسندی که بتواند در مقابل هجمهی رسانهای دشمن مقابله کرده و برای طیفهای گوناگون سنی، علی الخصوص جوانان که بیشتر در معرض شبهه افکنیها و بازیهای رسانهای دشمنان قرار دارند، بیش از پیش در دستور کار تولید صدا و سیما قرار گیرند. امید است مسئولین هر چه بیشتر به این مسئولیت خطیر اهتمام ورزیده و ما شاهد تغییراتی اثربخش با رویکردهای انقلابی و تولید برنامههایی با محتوا و قالبهای گوناگون و در عین حال با کیفیت از صداوسیما شاهد باشیم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: خانه امن سریال خانه امن انجمن اسلامی دانشجویان صدا و سیما خانه امن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۰۴۳۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وقتی سرگرمی، قربانی بزرگ شعار دادن میشود /چرا «نون خ» در فصل پنجم مورد استقبال قرار نگرفت؟
بخشی از کیفیت متوسط نون خ در فصل پنجم فدای شعارهای گنجانده شده در فیلمنامه شد و تا به صورت نمادین شاهد آثاری باشیم که سرگرمی را قربانی شعار میکند.
سرویس فرهنگ و هنر مشرق- دنبالهسازی سریالهای موفق به تاسی از فصلبندی مجموعههای غربی، در چند سال اخیر، در سیما و شبکه نمایش خانگی باب شده است. برخلاف مجموعههای غربی که فصل سوم یک سریال با کیفیتتر از فصل اول آن است، مهمترین ویژگی ساخت سریالهای چند فصلی در ایران این است که با افزایش فصلها با یک ریزش مخاطب و افت کیفی و دراماتیک مواجه خواهیم بود.
دنباله سازی در حوزه سریال، در دورهای که تلویزیون مخاطب استانداردی داشت، تبدیل به رویه شد. با ریزش مخاطبان جعبه جادو در سالهای اخیر، ساخت سریالهای چند فصلی مجموعههایی نظیر زیرخاکی و نون خ به نتایج معکوسی منجر شد.
دست کم در دوسال گذشته هیچ کدام از مجموعههای سیما بازتابی اجتماعی و رسانهای میان مخاطبانش نداشته (نمود مرجع شبکههای اجتماعی است) و پخش متوالی دو سریال «زیرخاکی» و «نون خ» آخرین تیرهایی بود که در خشاب جعبه جادو قرار گرفت، اما شلیک این دو سریال به صورت متناوب نشان داد که هر دو سریال آثار مشقی و شکست خورده هستند. این شکستهای متوالی باید مورد توجه تصمیمسازان قرار گیرد و این مهم برایشان آشکار شود که حتی ساخت احتمالی پایتخت با انواع خبرسازی در جذب مخاطب تاثیری نخواهد داشت.
با تقارن نوروز و ماه مبارک رمضان، سیمای ملی تلاش کرد با ادامه مجموعههایی که دستاوردهای ظاهری آنان به قبل از دوران تحول بازمیگردد، فاصله خود را با مخاطبان کمتر کند.
بر اساس این سیاست فصل چهارم «زیرخاکی» روی آنتن رفت و نکته جالب اینجاست که همزمان با پخش این مجموعه برنامه گفتوگو محور «زندگی پس از زندگی» بر اساس نظرسنجیهای منتشر شده از مخاطبان بیشتری برخودار بود.
همین سنجش آمار رسمی که توسط سازمان صدا و سیما منتشر شده نشان میدهد، پروژه افزایش فصول سریالها در شرایط کنونی، یک پروژه شکست خورده است.این سریال برخلاف فصلهای قبلی با واکنش مثبت چندانی از سوی رسانه و واکنش درخوری در بین مردم و فضای مجازی مواجه نشد.
با این حال انتظار میرفت این شکست، با پخش سریال نونخ جبران شود که عملا «نون خ» کیفیت کمتری نسبت به فصل چهارم زیر خاکی داشت .
در فصل پنجم «نون خ» دیگر ظرافتهای گذشته در شخصیت پردازی مشهود نبود. نویسنده در نگارش فیلمنامه دچار یک سردرگمی محسوس بود و نتوانست همچون فصل اول و دوم روایتی پیوسته خلق کند.
فصل پنجم نون خ از فصل سوم آن ضعیفتر بود، چون سازندگان تصمیم داشتند، موقعیتی مشابه پایتخت 3 را در قالب سریال دیگری خلق کنند. به این ترتیب نون خ هویت مستقل خود را از دست داد و عملا از حیث دراماتیک به قهقرا رفت. عدم نبود یک قصه یکپارچه با برجسته شدن تیپ های تکراری سریال و کنایهها و شوخیهای بارها تکرار شده، به ساختار این مجموعه لطمات فراوانی زد.
تیپهایی نظیر ادریس (سیروس سپهری)، روناک (با بازی صهبا شرافتی)، عمو کاووس (با بازی ماشاالله وروایی)، سلمان (با ایفای نقش کاظم نوربخش) و روژان (با بازی هدیه بازوند) هم کارکرد کلیشهای در فصل پنجم سریال داشتند.
محمود گبرلو منتقد سینما و مجری سابق برنامه هفت درباره اشکالات اشاره شده در صفحه اینستاگرام خود نوشت : چون مخاطب با نونخ از سال های گذشته ارتباط برقرار کرده، قصه را بیشتر به خاطر شخصیتها دنبال می کند. گرههای متعدد برای کشش بیشتر فیلمنامه باید وجود داشته باشد تا تماشاگر برای دنبال کردن قصه انگیزه پیدا کند. ولی گرههای فصل ۵ سطحی و دم دستی هستند.
در فصل پنجم ازدواج سلمان و شیرین، میتوانست یک اتفاق ویژه جذاب در متن سریال باشد اما مشخص نیست چرا این رویداد به خرده روایت جذابی تبدیل نشد. تنها عنصر جذابیت سریال در فصلهای متوالی این مجموعه تعارض و تقابل میان این دو شخصیت بود و ازدواج آنان منجر به از میان رفتن یکی از مایههای اصلی دراماتیک سریال شد.
قصد سازندگان بر اساس شعارهای تحول گرایان این بود که یک ایران زیبا را به تصویر بکشند اما به محض اینکه جهت سریال مسیر کرمان را با گرافیک خاصی به تصویر کشید، مسافران همران نورالدین خانزاده سروکارشان به یک طبیب معتاد به تریاک افتاد.
هر چند نمایش این وضعیت و کاراکتر طبیب، توام با کمی پردهپوشی بود، اما این بخش از سریال با اشاره به کرمان و نشان دادن یک پزشک معتاد توهینی زیرپوستی محسوب میشود.
در بخشی دیگر روایت سریال وارد شهر چابهار شد و در متن سریال تصویری وارونه از اقوام ساکن در این استان را به نمایش گذاشت. این بخش از سریال با اعتراض شدید مردم سیستان و بلوچستان در فضای مجازی مواجه شد، تا افتتاحیه رسانه ملی در سال 1403 با حاشیههایی مواجه شود.
کیفیت فصل پنجم این سریال از تمامی فصلهای آن پایینتر بود و ساختار شعار زده سریال، پس از نجات کولبران نشان میداد که سازندگان سعی کردهاند برای خوشایند تحولخواهان در سیما سریالی را تولید کنند تا حجم بالایی از شعار در متن آن در قالب مونولوگ نمود داشته باشد. بخشی از کیفیت متوسط نون خ فدای همین شعارها شد و تا به صورت نمادین شاهد آثاری باشیم که سرگرمی، قربانی شعار میشود.