به نقل از «مشرق»

خانه امن با ساخت فصل دوم ویران می‌شود

تاریخ انتشار: ۹ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۰۱۲۶۶

از طرفی اگر از همان ابتدا بنا بر ساخت فصل بعدی این سریال وجود داشته، چرا مخاطب باید ۵۰ قسمت شاهد داستانی شلخته باشد؟

به گزارش مشرق، سریال «خانه امن» به کارگردانی احمد معظمی و تهیه کنندگی ابوالفضل صفری دیشب بعد از گذشت ۵۰ قسمت به ایستگاه پایانی خود رسید. نکته قابل تامل این ماجرا این بود که در تصویر پایانی سریال، قبل از شروع تیتراژ عبارت «پایان فصل اول» حک شد و تمام نشدن ماجرای سریال، علیرغم پیش بینی های اولیه، همه خبر از ساخت فصل دوم این سریال می دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خبری که پیش از این عوامل سازنده «خانه امن» هیچ اشاره ای به آن نداشتند و گویی به یکباره این تصمیم گرفته شده است.

چند سالی است که اغلب سریال های تلویزیون «دنباله دار» شده اند و مخاطبان خود را در فصل های متعدد به دنبال خود می کشانند؛ در نگاه اول اصل و ریشه این ماجرا طبیعی به نظر می رسد و هر سازنده فیلم و سریالی، طبیعتا خواهان مخاطب بیشتر و ادامه دار شدن سریال خود باشد؛ ولی در نگاهی عمیق تر می بایستی یک اثر لاجرم حداقل های این «دنباله دار شدن» را داشته باشد تا عزمی برای تولید ادامه آن باشد.

بیشتر بخوانید:

سایه سنگین فانتزی‌های امنیتی بر سر «خانه امن»/ چگونه کارگردان در نقش «منجی» ظاهر می‌شود؟!

در برخی مواقع، تهیه کننده یک مجموعه نمایشی، با گروه سازنده آن اثر از ابتدا تصمیم بر این دارند تا یک سریال نمایشی را در چند فصل تهیه کنند و بنا بر این فرض اولیه، گروه نویسندگان این سریال، گره های داستان، موقعیت های بوجود آمده در سریال و همه اجزا پیش برنده آن داستان را به نحوی خلق می کنند که کل ماجرا در آن چند فصل پیش بینی شده، در رفت و آمد باشد.

گاهی نیز پس از پخش یک سریال، رضایت بالای مخاطبان و شور و اشتیاقی که به گروه سازنده از طرف بینندگان و مدیران تلویزیون می رسد؛ آن ها را مجاب می کند که با خلق داستانی جدید، فصل بعدی آن سریال را کلید بزنند و البته بعضا تخیلات مدیران رسانه ملی از میزان رضایت مخاطبان یک سریال و آمارهای غلطی که به دستشان می رسد، برای عقب نیافتادن از شبکه های رقیب هنوز پخش سریال تمام نشده، اعلام می کنند که فصل بعدی این سریال نیز در دست نگارش است و به زودی پیش تولید آن شروع خواهد شد.

حالا پس از گذشت ۵۰ قسمت از سریال «خانه امن» و وقتی بیننده انتظار دارد در قسمت پایانی این سریال، گره های نهایی داستان بالاخره باز شوند و مانند اغلب سریال های رسانه ملی، با پایانی خوش، همه چیز به خوبی ختم به خیر شود، در تصمیمی غیر قابل انتظار، کارگردان مخاطب را به فصل بعدی حواله می دهد و همه چیز را به آینده موکول می کند.

تصمیمی که احتمالا با پیشنهاد مدیران بالادستی تلویزیون به کار سنجاق شده است؛ وگرنه تمامی المان های سریال در قسمت های گذشته خبر از اتمام این سریال می داد. عاقبت چنین تصمیماتی چون بر پایه یک فکر و ایده اولیه درست بنا نشده، معمولا نتیجه دلخواهی به دنبال نخواهد داشت.

از طرفی اگر از همان ابتدا بنا بر ساخت فصل بعدی این سریال وجود داشته، چرا مخاطب باید ۵۰ قسمت شاهد داستانی شلخته باشد؟ می شد با فیلمنامه ای قوی و استخوان دارتر، همین تعداد قسمت را در سه فصل با داستانی منظم تر و جذاب تر روایت کرد تا هم ریتم سریال دستخوش تغییرات سینوسی نشود و هم گره های داستانی قوی تری مخاطب را پای کار نگه دارد.

منبع: دانا

منبع: مشرق

کلیدواژه: کرونا شهید سلیمانی ابوالفضل صفری خانه امن خانه امن ساخت فصل فصل بعدی ۵۰ قسمت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۰۱۲۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۳ میلیون دلار برای القای تاریخچه ترور و کشتار به ایران و مذهب شیعه | جعل تاریخ در سریال حشاشین

به گزارش همشهری آنلاین،‌ همان‌گونه که انتظار می‌رفت، سریال حشاشین، با حواشی متعددی که رقم زد، نتوانست به اثر درخور و ماندگاری در حافظه مردم کشورمان تبدیل شود. سریالی که در زمان تولید، با سروصداهای بسیاری همراه شد و عنوان یکی از پرهزینه‌ترین تولیدات جهان عرب را از آن خود کرد.

این سریال، ماه رمضان امسال، از یکی از شبکه‌های اصلی مصر به روی آنتن رفت و در آن کشور نیز واکنش‌های متفاوتی را به خود دید. سابقه تاریخی چنین کارهایی، این شائبه را تقویت می‌کرد که با توجه به فضاسازی فرقه‌ای داستان، باید در انتظار کژراهه‌های روایی بود علی‌الخصوص آن‌که ایران، ابژه این داستان بود و نمی‌توانستیم بپذیریم که کشوری مانند مصر، داستانی در مسیر روایت دقیق و متقن تاریخی از ما داشته باشد.

ساختار مشوش روایت و البته بزرگ‌نمایی‌های اغراق‌آمیزی که می‌خواست این باور را به مخاطب الصاق کند که ایرانی‌ها، پدر داعش هستند، به‌اندازه‌ای ناشی‌گرانه بود که با یک‌بار تماشای صرف چند قسمت از سریال، می‌شد به‌راحتی متوجه آن شد. حشاشین هرچقدر که در زمینه ساختار حرفه‌ای سریال‌سازی، الکن است و بویی از استانداردهای سریال‌سازی جهانی نبرده اما در زیرلایه، به شکلی دقیق، فراتر از رویه ظاهری آن که ایران‌ستیزی است، نوعی شیعه‌ستیزی را در پیش گرفته است.

طبیعی است که در پرداخت داستان‌هایی با مضمون فرقه‌های سیاسی، یک تصویر ظاهری از المان‌های آن فرقه ساخته می‌شود و یک تصویر نیز در زیرلایه مورد نظر است تا توطئه‌ها و منویات حقیقی آن فرقه، به دور از تمایلات سورئالیستی، زمختی خود را نشان دهد. به همین دلیل، حشاشین در شکل ظاهری، به ایران‌ستیزی روی آورده و زیر پرچم حسن صباح، وجوه مدیریتی ایرانیان و تمایل به کشورگشایی‌هایی که دارد را مورد نقد قرار داده است بنابراین همین نقد خزنده نمی‌تواند مخاطب را مجاب کند که با یک روایت درست و تاریخی مواجه بوده است.

اینکه تاریخچه ترور و کشتار به ایران و مذهب شیعه نسبت داده شده تا جزءنگری‌هایی که مبتنی بر رجعت به کتاب خدا و پیامبر به جای امام و ولی‌فقیه است، نمونه‌هایی از جنگ روایتی است که این سریال در خدمت به شیعه‌ستیزی انجام داده است

در پس‌زمینه اما هدف فیلم کلان‌تر است که خوراک مویرگی مکفی در جهت اقناع مخاطب را دارد و آن، گرفتن انگشت اتهام جنایت‌های تاریخی به سمت شیعه بوده است. از جریان داشتن عباراتی چون سر مار را باید زد که به تائید سریال، از آن زمان در مورد حاکمان ایران عنوان شده و امروز نیز شنیده می‌شود تا بهره‌مندی از پرچم سیاه برای فرقه که تداعی‌کننده پرچم داعش است و البته آکسان‌های متعدد بر روی این گزاره که باید با رهبرانمان مشورت کنیم، به‌خوبی موید این مورد است. اینکه تاریخچه ترور و کشتار به ایران و مذهب شیعه نسبت داده شده تا جزءنگری‌هایی که مبتنی بر رجعت به کتاب خدا و پیامبر به جای امام و ولی‌فقیه است، نمونه‌های دیگری از جنگ روایتی است که این سریال در خدمت به شیعه‌ستیزی انجام داده است.

فارغ از این محتوای عجیب و آشکار، سریال، متناسب با هزینه‌کرد و پروژه تبلیغاتی بزرگی که داشته، دستاورد فنی نداشته است. حشاشین را نمی‌توان یک سریال مبتنی بر استاندارد روز این حوزه دانست. کارگردانی به‌واسطه تشتت‌های میزانسن، چندان قابل‌قبول نیست و بازی بازیگران، بیرون‌زدگی‌های فراوان دارد که مخاطب را می‌آزارد.

مجموعه تمام این عوامل سبب شده تا حشاشین، با ساختار جعل تاریخ، موجودیت داشته باشد و این مهم، نه مبتنی بر سندیت واقعی است و نه می‌تواند برداشتی آزاد از یک برهه تاریخی قلمداد گردد. افراط‌گری در جعل تاریخی حوادث به اندازه‌ای زیاد است که مخاطب عام نیز متوجه این میزان عداوت شده و به همین دلیل ارتباط چندانی با آن نمی‌گیرد.

این سریال، نمونه بارز آثاری است که علیرغم تزریق حدود ۱۳ میلیون دلار، نتوانسته آن اثرگذاری اعتقادی و سیاسی را بر روی مخاطب خود داشته باشد. در دنیای امروز، بیشترین میزان تاثیرگذری‌های این‌چنینی، از مجرای مواجهه نرم و زیرپوستی صورت می‌گیرد حال آن‌که حشاشین به‌واسطه عدم‌برخورداری از استانداردهای لازم محتوایی و بصری، نتوانسته مخاطب خود را تحت‌تاثیر قرار بدهد و به همین دلیل، با استقبال قابل‌توجهی از سوی مردم خاورمیانه مواجه نشد.

در ایران نیز این سریال از سوی یک سکوی مطرح و دو سکوی کمتر شناخته شده شبکه نمایش خانگی ارائه شد که با توجه به نظارت پسینی در مورد تولیدات خارجی، خیلی زود بساط این سریال از تمامی پلتفرم ها حذف شد. سریالی که در ایران نیز همپای منطقه، دیده نشد و نتوانست تاثیرگذرای ولو حداقلی هم داشته باشد.

کد خبر 848782 منبع: ایرنا برچسب‌ها خبر مهم فیلم و سریال خارجی